به روش های جدید، فرصت کارایی دهید

آشکار است هنگامی که معلمان وقت زیادی را صرف اندیشیدن و برنامه ریزی تغییرات در کلاس های خود کنند، تمایل می یابند تا ببینند چگونه این تغییرات اثر خواهند کرد. هنگامی که تغییرات با افزایش انگیزش تحصیلی دانش آموزان در ارتباط است، این معلمان هستند که به ویژه علاقمند به دستیابی به نتایج فوری هستند. آن ها مایلند تا مشاهده کنند که دانش آموزانشان دیگر یادگیرندگانی منفعل و بی علاقه نسبت به درس نیستند و تبدیل به افرادی فعال و دارای انگیزه شده اند. اما به هر تقدیر تغییر همواره به کندی صورت می گیرد و هنگامی که چیزی تغییر یافت، راهی باز می شود تا افراد در مورد خود بیاندیشند. آن گاه است که تغییر به خوبی پیش می رود. اما معلمان باید بدانند هنگامی که دانش آموز 12 ساله ایشان باور دارد که درس ریاضی اش خوب نیست(خود- پنداره)، این باور لااقل ظرف 6 یا 7 سال شکل گرفته است. چند هفته تجربه های موفقیت آمیز در تکالیف ریاضی و کمک به او که موفقیت هایش را به تلاش هایش اسناد دهد پیشرفت فوری و چشمگیری را در تمایل او به صرف انرژی و تلاش بی وقفه در تکالیف ریاضی به دنبال نخواهد داشت. یک راه مفید برای معلمان جهت اندیشه در مورد چگونگی افزایش انگیزش تحصیلی دانش آموزان این است که دانش آموزان بیاموزند که برخی باورها را نسبت به خود دارا شوند. همانطور که یادگیری نحوه خواندن وقت می­گیرد، ادراک کفایت و خودمختاری نیز زمان می طلبد. ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم کسی که خواندن نمی داند بعد از دو هفته به طور روان بخواند و نیز غیرمنطقی است، که پس از این مدت، انفعال و بی علاقگی به انگیزش درونی تبدیل شود. اما همان طور که دانش آموزان به این دلیل خواندن را رها نمی کنند، راهبردهای افزایش انگیزش تحصیلی نیز به این علت نباید کنار گذاشت شود. پس معلمان می باید برای تاثیر تغییرات خود صبر داشته باشند. معلمان تازه کار همواره در گرفتن نتیجه مطلوب تعجیل دارند. بسیاری از آنها فقط پس از چند روز مایوس می شوند، چرا که روش های آنها آن نتیجه ای را که آنها انتظار داشته اند، به بار نیاورده است. توصیه من به این معلمان آن است که به جای مایوس شدن با خود قرار بگذارند تا به ارایه روش های خود ادامه دهند. من خود همواره هر تغییری را برای سراسر سال تحصیلی ادامه می دهم. حتی وقتی نظام تقویمی را برای اولین بار در دست گرفتم، قبل از هر گونه داوری در مورد آن تصمیم گرفتم که آن را برای یک سال به کار گیرم. البته منظور این نیست که برای نتیجه نهایی باید حتماً یک سال صبر کنیم. من خود در هر مورد که تشخیص می دادم تغییرات لازم را اعمال می کردم. در واقع در حالی که به تعهد اولیه خود مبنی بر به کار گرفتن نظام تقویمی برای یک سال وفادار ماندم، در عین حال چند انطباق مختلف را در طی این مدت در این برنامه صورت دادم.

تهیه و تدوین: صبا وجودی، عضو شورای دانش آموزی دبیرستان فرهنگ